- نوش دادن(غَ کَ / کِ دَ)
عسل و شربت دادن، و کنایه از لذت بخشیدن و کام دادن و کامروا و محظوظ و بهره مند گردانیدن:
یکی را دهد نوش از شهد و شیر
بپوشد به دیبا و خزّ و حریر.
فردوسی.
روان را همی لعلشان نوش داد
بیاورد و یکسر به شیدوش داد.
فردوسی.
چو مستم کرده ای مستور منشین
چو نوشم داده ای زهرم منوشان.
حافظ
یکی را دهد نوش از شهد و شیر
بپوشد به دیبا و خزّ و حریر.
فردوسی.
روان را همی لعلشان نوش داد
بیاورد و یکسر به شیدوش داد.
فردوسی.
چو مستم کرده ای مستور منشین
چو نوشم داده ای زهرم منوشان.
حافظ
